Nowoczesne pieczarkarnie

Proponujemy nowoczesne, energooszczędne i zoptymalizowane rozwiązania dla branży uprawy pieczarek

Budowa i wyposażenie profesjonalnej pieczarkarni

Z JAKICH ELEMENTÓW SKŁADA SIĘ PIECZARKARNIA

Profesjonalna, przemysłowa pieczarkarnia złożona jest z:
• komór uprawowych zaopatrzonych w niezbędne instalacje klimatyzacyjne, wentylacyjne, nawadniające wraz z systemem sterowania mikroklimatem i wyposażeniem służącym bezpośrednio do uprawy (np. regały, wózki, maty, stoły do ważenia grzybów, wagi),
• korytarza komunikacyjnego łączącego pomieszczenia uprawowe,
• chłodni wraz z szokerami,
• pakowni, tj. osobnego pomieszczenia zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie chłodni,
• rampy załadowczej, często zlokalizowanej w pomieszczeniu wydawczym,
• magazynu opakowań,
• garażu dla maszyn,
• pomieszczeń socjalnych, biurowych i sanitarnych,
• maszynowni wody lodowej,
• kotłowni.

OD CZEGO ZACZĄĆ BUDOWĘ

Pomijając kwestię posiadanego terenu, należy określić na etapie projektowania efekt końcowy, jaki się chce uzyskać, czyli ilość uzyskanego surowca w czasie. A to uzależnione jest od powierzchni uprawowej. Na tym etapie niezbędne jest przygotowanie odpowiedniego projektu. Najlepiej przez firmę, która się w tym specjalizuje. Oto przykłady typowych pieczarkarni zrealiowanych przez Agro-Projects – generalnego wykonawcę pieczarkarni oraz innych obiektów przemysłowych, od projektu, po budowę, montaż i serwis.

Przykład 1

• Produkcja :. 2200-2400 ton grzybów / rok
• 12 komór uprawowych
• Powierzchnia całkowita uprawy: 12 komór x 723,6 m2 = 8683 m2
• Obiekt przystosowany do 3 fazy kompostu
• Wydajność ok. 30-32 kg grzyba na m2 uprawy
• Załadunek kompostu: ok. 85-88 kg / m2 uprawy
• Ilość potrzebnego kompostu – 124 tony / tydzień
• Załadunek okrywy ok. 40 kg / m2
• Cykl: 6 tygodni (od załadunku do wyładunku komory)
• Wysyp grzybów następuje w trzech „rzutach”
• Sposób załadunku / rozładunku: mechaniczny
• Zbiór: ręczny lub mechaniczny

Przykład 2

• Produkcja :. 5600-5800 ton grzybów / rok
• 24 komory uprawowe
• Powierzchnia całkowita uprawy: 24 x 916,6 m2 = 21 997 m2
• Obiekt przystosowany do 3 fazy kompostu
• Wydajność ok. 30-32 kg grzyba na m2 uprawy
• Załadunek kompostu: ok. 85-88 kg / m2 uprawy
• Ilość potrzebnego kompostu – 320 ton / tydzień
• Załadunek okrywy ok. 40 kg / m2
• Cykl: 6 tygodni (od załadunku do wyładunku komory)
• Wysyp grzybów następuje w trzech „rzutach”
• Sposób załadunku / rozładunku: mechaniczny
• Zbiór: ręczny lub mechaniczny

JAKIE MEDIA SĄ POTRZEBNE – DUŻA PRODUKCJA 5600-5800 TON GRZYBÓW / rok (dane orientacyjne)

• Zapotrzebowanie na wodę: 34 000 m3 / rok
• Powierzchnia pod inwestycję – min: 3 ha.
• Pobór mocy: 1600 kW
• Zużycie gazu: 320-400 m3/h

CO NALEŻY WZIĄĆ POD UWAGĘ PRZY PROJEKTOWANIU I BUDOWIE

Po pierwsze izolacyjność cieplną ścian i stropów. Jest to szczególnie ważne ze względu na specyficzną technologię produkcji pieczarek, z uwzględnieniem tzw. fazy gotowania/parowania pomieszczeń. Skrajnie może dojść do olbrzymiej różnicy temperatur pomiędzy temperaturą wewnątrz komory, która może sięgnąć ponad 70 C, a temperaturą otoczenia np. -15 C. Dlatego tak ważna jest znakomita izolacyjność budynku i wybór materiałów o najwyższych parametrach izolacyjności i paroszczelności. Nie bez znaczenia są również skrajnie nieprzyjazne warunki (np. wysoka wilgotność), zatem ważny jest wybór materiałów o wysokiej trwałości powłoki antykorozyjnej. Obecnie coraz powszechniejsze staje się stosowanie płyt warstwowych z rdzeniem poliuretanowym w okładzinach stalowych.
Oprócz doskonałych parametrów samego budynku, należy zastosować specjalne bramy do komór uprawowych, oddzielające wnętrze od środowiska zewnętrznego oraz drzwi wewnętrzne do komór uprawowych o odpowiednich parametrach przepuszczalności ciepła i szczelności.

W JAKIE SYSTEMY ORAZ INSTALACJE NALEŻY WYPOSAŻYĆ PIECZARKARNIĘ

1. Instalacje chłodnicze, klimatyzacyjne, wentylacyjne oraz C.O., które zapewnią optymalne parametry powietrza wewnątrz komór uprawowych.
2. System kontroli mikroklimatu, umożliwiający centralne sterowanie wszystkimi parametrami jakie są wewnątrz komór uprawowych. System dokonuje pomiarów wilgotności, temperatury oraz stężenia CO2 wewnątrz komór uprawowych. Zewnętrzne urządzenia technologiczne (chłodnicze, grzewcze, klimatyzacyjne) sterowane przez system, który dodatkowo odczytuje parametry powietrza zewnętrznego, pozwalają na zmianę warunków mikroklimatycznych panujących wewnątrz każdej komory z osobna.
3. System nawadniania podłoża, który przeznaczony jest do montażu w regałach uprawowych. Składa się z magistrali wodnej, wyposażonej w pompę zasilającą sterowaną falownikiem oraz dysz zraszających umieszczonych na magistrali ponad półkami uprawowymi. System uzupełniają elementy hydrauliczne. Optymalnym rozwiązaniem jest, aby dostarczane dysze posiadały moduł ‘antykapacza’. Komplet powinien zawierać jeszcze elektrozawory wlotowe, zawory spustowe na pionach zasilających przy regale, zawory na końcu półki, czujnik ciśnienia instalacji oraz miernik ilości przepływającej wody. Opcjonalnie możliwe jest dostarczenie z systemem przyłącza i dozownika środków ochrony a także nadstawki stalowej, ocynkowanej do najwyższej półki regału uprawowego.
4. System oświetlenia hal uprawowych, zazwyczaj w postaci lamp hermetycznych odpornych na działanie trudnych warunków panujących w komorach uprawowych.

JAKIE WYPOSAŻENIE JEST NIEZBĘDNE

Do uprawy pieczarek niezbędne jest profesjonalne wyposażenie, wykonane z trwałych, antykorozyjnych materiałów, a zatem:

• regały uprawowe,
• maty pod podłoże,
• wózki do zbioru z górnych półek,
• wózki do zbioru z dolnych półek,
• stół do ważenia pieczarek i zestaw wag,
• pojemniki na ogonki.

JAK UPRAWIAĆ

Cykle: w budynkach, które nie posiadają klimatyzacji pieczarki uprawia się w dwóch cyklach w ciągu roku – wiosennym (grudzień bądź styczeń) i jesiennym (rozpoczynanym w sierpniu). W nowoczesnych halach wyposażonych w klimatyzację produkcję pieczarek można prowadzić przez cały rok, w ponad 8 cyklach.

Wymagania: pieczarka do swojego rozwoju nie potrzebuje światła. W ciemnych pomieszczeniach łatwiej utrzymać wilgoć. Nie zawiera ona chlorofilu, a więc nie posiada zdolności przyswajania dwutlenku węgla. Czynnikiem mającym istotny wpływ na powodzenie uprawy jest temperatura, która powinna oscylować w granicach 12- 20°C. Ze względu na dużą ilość wydzielanego dwutlenku węgla, towarzyszącemu rozkładowi podłoża, pomieszczenie uprawy jest ciągle przewietrzane przy użyciu central klimatyzacyjnych i żaluzji nadciśnieniowych.

Podłoże: do uprawy niezbędne jest odpowiednie podłoże. Obecnie istnieje możliwość zakupu gotowego podłoża z grzybnią, która może znajdować się w dwóch stadiach rozwoju. Podłoże znajdujące się w trzeciej fazie pozwala na uzyskanie pieczarek już po trzech tygodniach od załadunku na regał uprawowy. III faza to podłoże z już przerośniętą grzybnią. Podłoże wykorzystywane do uprawy pieczarek to kompost pieczarkowy, będący sfermentowanym, słomiastym końskim lub kurzym obornikiem. Przygotowane podłoże należy załadować wraz z okrywą na regał uprawowy, które regularnie nawilżamy. Po kilku tygodniach następuje przerost grzybni.

Wydajność: na jednym metrze kwadratowym grzybni o grubości około 18 cm może urosnąć ponad 30 kg pieczarek. Oznacza to, że z hali o powierzchni np. 560 m2 zbierze się około 17 t grzybów. Wydajność jest zatem duża, gdyż pieczarka w ciągu doby może zwiększyć swoją objętość nawet o 50 proc.

Higiena: jedną z najbardziej niebezpiecznych dla uprawy jest tzw. zielona pleśń. Choroba może zniszczyć całą uprawę, a gdy już się pojawi, trudno ją odróżnić od grzybni. Szczelne zamykanie hali nie zawsze daje efekty, dlatego skuteczną metodą pozbycia się niepożądanych mikroorganizmów jest codzienna dezynfekcja przejścia między regałami. Raz w tygodniu, jak również w przerwie między cyklami konieczne jest przeprowadzenie dezynfekcji całościowej. Kiedy pojawi się pleśń, w zasadzie nie ma już możliwości zapanowania nad nią. Warto dodać, że źródłem chorób pieczarek często są sami pracownicy. Dlatego tak ważne jest codzienne dezynfekowanie fartuchów, stosowanie jednorazowych rękawic i regularne czyszczenie nożyków obcinających ogonki. Eliminuje to skutecznie przenoszenie zarodników pleśni wprost do uprawy.